Οι φωτογραφίες είναι από μια καταπληκτική παρέμβαση των Τσόκλη - Ξυδάκη - Τριανταφύλλου, με τον τίτλο "Αντανακλάσεις" που έγινε το καλοκαίρι του '06, στο ερειπωμένο χωριό Μοναστήρια της Τήνου.
Στην συγκεκριμένη εικαστική εγκατάσταση, αποδόθηκε συγκλονιστικά η "πρώην ζωή" θα έλεγα και όχι η σημερινή απουσία στον χώρο. Οι καθρέφτες σε καίρια σημεία δημιουργούσαν ψευδαισθήσεις διακοπής ή συνέχειας των εγκαταλελειμμένων οικημάτων καθώς και εισβολές του ουρανού σε κόχες ανύποπτες. Η τοποθέτηση ρούχων και αντικειμένων καθημερινής χρήσης, τόνιζαν την α-συνέχεια του χωροχρόνου και επέτειναν την δυναμική της ερημίας.
Ήταν απόγευμα, τέλος Αυγούστου όταν το επισκέφτηκα, ήρθε το σούρουπο και ανέτειλε η Πανσέληνος νωρίς…
(Υπάρχει και βίντεο· μόλις εξοικειωθώ καλύτερα με την τεχνολογία, θα ανεβεί κι αυτό).
Βιαστικά που φύγαμε!
Τα λουλούδια θα μαραίνονταν στη βαλίτσα.
Κράτα το χρώμα για ευχή και άρωμα.
Μη κοιτάξεις πίσω.
Δεν έφυγα ποτέ.
Είμαι η ανάσα του τοίχου
Το βέβαιο της απουσίας.
Να σιδερώσεις τα καλά μου,
Μαζί θα πάμε στην γιορτή.
Πολύτιμα τα χρόνια που πέρασαν.
Γυαλί ο ουρανός
Από τη γη κρεμάμενος.
Πώς φέγγεις ανάμεσα των ημερών!
Το μέσα έξω ντύνομαι
Το άδειο να χωρέσω.
Πάρε ξηρά τροφή για την πορεία,
κρύψε στη τσέπη μια παιδική σου ζωγραφιά
και βιάσου να καβαλήσεις το πτερύγιο του ήλιου.
Προβλέπονται σκληρές οι μέλλουσες πέτρες.
Κι εσύ να φεύγεις από κει που πάντα έρχεσαι.
Τα χαλάσματα του καθρέφτη θα μένουν.
Η Μήδεια μειδιά και ο χρόνος Κρόνος...
5 σχόλια:
Είμαι κομμάτι από σπασμένο χρώμα,
τα μάτια των πολιτισμένων
θα μετρήσουν στη μιζέρια μου
πόσες δεκαετίες μ' είχαν λησμονημένο.
Κρατα το χρωμα, για ευχη και αρωμα...
Να είστε καλά, αδέλφια!
Foberi poiisi...:)
Ευχαριστώ Γιώργο.
Είδα το μπλογκ σου, θα τα πούμε κι εκεί.
Δημοσίευση σχολίου